ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ  ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ   ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ    ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Φωνή Κυρίου | Διακονία | Εορτολόγιο | Πολυμέσα

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

22 Μαρτίου


† Μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Βασιλείου, πρεσβυτέρου ᾿Αγκύρας.

῾Ο ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Βασίλειος ἔζησε καί ἐμαρτύρησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος ᾿Ιουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361-363 μ.Χ.) καί ἐπί γεμόνος ᾿Αγκύρας Σατορνίνου ἤ Σατορνίλου. Οἱ εἰδωλολάτρες τόν διέβαλαν στόν ἔπαρχο ὅτι εἰρωνευόταν καί κατηγοροῦσε τίς ἐνέργειες τοῦ ᾿Ιουλιανοῦ καί τήν εἰδωλολατρική θρησκεία. Γι᾿ αὐτό συνελήφθη καί, ἀφοῦ δέν ἐπείσθηκε νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, ἐβασανίσθηκε.

῞Οταν, λίγες μέρες ἀργότερα, ἔφθασε στήν ῎Αγκυρα ὁ ᾿Ιουλιανός, ὁδήγησαν τόν ῞Αγιο Βασίλειο ἐνώπιόν του. ῾Ο αὐτοκράτορας τόν ἐρώτησε ἐάν ἀρνεῖται τόν Χριστό. ῾Ο ῞Αγιος μέ πνευματική ἀνδρεία τοῦ ἀπάντησε ὅτι πιστεύει μόνο στήν Τριαδική Θεότητα καί λατρεύει τόν ᾿Ιησοῦ Χριστό.

Μετά τήν ἀπάντηση αὐτή ὁ βασιλέας ἔδωσε ἐντολή στόν κόμητα Φλαβέντιο νά ἀποκόψει λουρίδες δέρματος ἀπό τό σῶμα τοῦ ῾Αγίου. ῾Ο ῞Αγιος ἅρπαξε μέ δύναμη μιά λουρίδα τοῦ δέρματός του, τήν ἀπέσπασε ἀπό τό σῶμα του καί τήν ἔριξε στό πρόσωπο τοῦ ᾿Ιουλιανοῦ. ᾿Εκεῖνος ἐξοργίσθηκε καί ἔδωσε ἐντολή νά τόν κατακαύσουν μέ πυρακτωμένα σουβλιά καί νά τόν διατρυπήσουν παντοῦ.

῎Ετσι ἐμαρτύρησε ὁ ῞Αγιος Βασίλειος, τό ἔτος 362 μ.Χ., καί ἔλαβε τόν ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ.


† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας Δροσίδος, θυγατρός Τραϊανοῦ, τοῦ Ρωμαίου βασιλέως, καί τῶν σύν αὐτῇ πέντε Κανονικῶν.

῾Η ῾Αγία Μάρτυς Δροσίς ἦταν θυγατέρα τοῦ αὐτοκράτορος Τραϊανού (98-117 μ.Χ.) καί συμπαθοῦσε τούς Χριστιανούς, πού τόσο ὑπέφεραν ἀπό τό διωγμό. Κάθε βράδυ ῾Αγία ἐξερχόταν ἀπό τά ἀνάκτορα καί μαζί μέ πέντε Κανονικές, δηλαδή πέντε μοναχές, περισυνέλεγε καί ἐνταφίαζε τά λείψανα τῶν ἄταφων Χριστιανῶν, πού εἶχαν μαρτυρήσει.

῞Ομως ἕνας σύμβουλος τοῦ αὐτοκράτορος, πού ἦταν καί μνηστήρας τῆς Δροσίδος, ὁ ᾿Αδριανός, ἐπληροφόρησε τό βασιλέα γιά τό ἔργο τῶν γυναικῶν. Τότε ὁ Τραϊανός τίς συνέλαβε, καί τή μέν ῾Αγία Δροσίδα τήν περιόρισε στό παλάτι, τίς δέ μοναχές τίς ἔριξε μέσα σέ χωνευτήρι μέ λιωμένο χαλκό.

Στό Συναξάρι ἀναφέρεται ὅτι μέ τό χαλκό αὐτό, μέσα στόν ὁποῖο ἐχωνεύθησαν οἱ πέντε ῾Αγίες, ὁ Τραϊανός διέταξε νά κατασκευασθοῦν οἱ βάσεις τῶν χάλκινων ἀγγείων τοῦ δημόσιου λουτροῦ, τό ὁποῖο εἶχε ἀνεγείρει καί πού ἐπρόκειτο νά δοθεῖ σέ δημόσια λειτουργία κατά τήν μέρα τῆς ἑορτῆς τῶν ᾿Απολλωνίων.

῞Οταν ἔγιναν τά ἐγκαίνια τοῦ λουτροῦ, ὁ πρῶτος πού ἔσπευσε νά εἰσέλθει μέσα, μόλις ἐπλησίασε, ἔπεσε κάτω νεκρός. Τό ἴδιο συνέβη καί μέ ὅσους ἄλλους, μετά ἀπό αὐτόν, ἐπλησίασαν τή θύρα.

Μόλις ὁ αὐτοκράτορας ἐπληροφορήθηκε τά γεγονότα, ἐρώτησε τούς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων μήπως οἱ Χριστιανοί εἶχαν κάνει καμιά μαγεία. ᾿Εκεῖνοι ἀπάντησαν ὅτι αὐτό τό ἔκαναν τά χάλκινα ἀγγεῖα, πού κατασκευάσθηκαν ἀπό τά λείψανα τῶν πέντε Μοναχῶν. Τότε ὁ Τραϊανός διέταξε νά κατασκευασθοῦν ἄλλα χάλκινα ἀγγεῖα, ὥστε νά σταματήσουν οἱ θάνατοι, καί νά ξαναλιώσουν τά ἀγγεῖα μέσα στά ὁποῖα ἐμαρτύρησαν οἱ ῾Αγίες, γιά νά κατασκευάσουν χάλκινα γυμνά ὁμοιώματα τῶν πέντε ἐκείνων Μαρτύρων πρός ἀτίμωση καί ὄνειδός τους.

῎Ετσι καί ἔγινε. Τά γυμνά ἀγάλματα ἐστήθηκαν. ῾Ο Τραϊανός, ὅμως, εἶδε στόν ὕπνο του τίς πέντε Μοναχές νά τόν ἐπιτιμοῦν καί νά τοῦ προαναγγέλουν τήν κοίμηση τῆς θυγατρός του. ῾Ο ἀσεβής αὐτοκράτορας ἐξοργίσθηκε, διότι ὁ Θεός ἐξευτέλισε τίς ἀνόητες βουλές του καί τίς γεμάτες παράνοια πράξεις του. ῎Εδωσε, λοιπόν, ἐντολή νά ἀναφθοῦν δύο κλίβανοι σέ καθένα ἀπό τά δύο ἄκρα τῆς πόλεως καί νά πυρακτώνονται συνεχῶς. Μέ διαταγή του ἐτοποθετήθηκε στούς κλιβάνους καί ἐπιγραφή, ὁποία ἔγραφε· «Χριστιανοί, πού προσκυνᾶτε τόν ᾿Εσταυρωμένο, λυτρώσατε τούς ἑαυτούς σας ἀπό τά πολλά βασανιστήρια καί ἀπαλλάξατε ἐμᾶς ἀπό τόν κόπο τῶν βασάνων. Ρίψατε ἑαυτούς στόν κλίβανο».

῾Η ῾Αγία Δροσίς ἀπέβαλε τά βασιλικά ἐνδύματα καί ἔφυγε ἀπό τά ἀνάκτορα χωρίς νά τήν ἀντιληφθεῖ κανείς. Προχωροῦσε πρός τόν κλίβανο, γιά νά μαρτυρήσει ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ καί νά εὑρεθεῖ κοντά στίς ῾Αγίες, πού ἀναπαύονταν στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ᾿Εσκέφθηκε ὅμως ὅτι δέν εἶχε βαπτισθεῖ. ῎Εβγαλε τότε ἀπό τό θηλάκιο τοῦ χιτώνα της τό μύρο, μπῆκε μέσα σέ ἕνα λάκκο μέ νερό καί ἐβαπτίσθηκε στό ῎Ονομα τοῦ Πατρός, καί τοῦ Υἱοῦ, καί τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Στή συνέχεια ἐκρύφθηκε κάπου γιά λίγες μέρες, καί ἐκεῖ ἐκοιμήθηκε προσευχόμενη.


† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Βασιλίσσης καί Καλλινίκης.

Οἱ ῾Αγίες Βασίλισσα καί Καλλινίκη κατάγονταν ἀπό τή Γαλατία. ᾿Επειδή ῾Αγία Μάρτυς Βασίλισσα ἦταν πλούσια, ἔδινε χρήματα στήν ῾Αγία Καλλινίκη γιά νά πηγαίνει στίς φυλακές καί νά τά παρέχει στούς ἔγκλειστους Χριστιανούς γιά τή διατροφή τους, μέ σκοπό νά προσεύχονται ὑπέρ αὐτῆς. ᾿Επιθυμοῦσε νά τούς κάνει πρόθυμους γιά τό μαρτύριο καί νά τούς παρασταθεῖ, ὥστε νά μή χάνουν τό θάρρος στίς θλίψεις τους. Κάποια λοιπόν μέρα, ἀφοῦ συνελήφθη Καλλινίκη καί ἐρωτήθηκε τίνος εἶναι τά χρήματα, ἐπειδή δέν ἐγνώριζε νά λέει ψέματα, ὁμολόγησε. Γι᾿ αὐτό τήν ἔδεσαν καί τήν παρέδωσαν στόν ἄρχοντα. Καί ἀφοῦ συνελήφθη καί ῾Αγία Βασίλισσα, ἐπαρουσιάσθηκε ἐνώπιόν του στό δικαστήριο. Καί οἱ δύο ὁμολόγησαν μέ παρρησία τόν Χριστό καί ὑποβλήθηκαν σέ διάφορα βασανιστήρια, ἐξαναγκαζόμενες νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους καί νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. ᾿Επειδή ὅμως δέν ἐπείσθηκαν, μέ ξίφος τούς ἀπέκοψαν τίς ἱερές κεφαλές. ᾿Ενίκησαν ἔτσι τό διάβολο καί ἀπήλαυσαν τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Τό μαρτύριο τῶν ῾Αγίων Μαρτύρων Βασιλίσσης καί Καλλινίκης ἔγινε τό ἔτος 252 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορος Γάλλου (251-253 μ.Χ.).


† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Βασιλείου, ἐπισκόπου Μανγκαζίας τῆς Σιβηρίας, τοῦ Θαυματουργοῦ.

῾Ο ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Βασίλειος ἐγεννήθηκε στήν πόλη τοῦ Γιαροσλάβ τῆς Ρωσίας τό ἔτος 1583. ᾿Εξελέγη ᾿Επίσκοπος Μανγκαζίας τῆς Σιβηρίας καί ἐμαρτύρησε τό ἔτος 1602. ῾Η ᾿Εκκλησία ἑορτάζει στίς 6 ᾿Ιουνίου τήν ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων αὐτοῦ καί στίς 10 Μαΐου τή μετακομιδή αὐτῶν ἀπό τή Μανγκαζία στό Τουρουχάνσκ.


† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Εὐθυμίου, τοῦ ἐκ Δημητσάνης.

῾Ο ῞Αγιος ῾Οσιομάρτυς Εὐθύμιος, κατά κόσμον ᾿Ελευθέριος, καταγόταν ἀπό πλούσια οἰκογένεια τῆς Δημητσάνας. ᾿Εκπαιδεύθηκε στή σχολή τῆς πόλεως αὐτῆς καί συνέχισε τίς σπουδές του, μαζί μέ τόν ἀδελφό του ᾿Ιωάννη, στήν Πατριαρχική ᾿Ακαδημία τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Στή συνέχεια μετέβη στό ᾿Ιάσιο τῆς Ρουμανίας, ὅπου εὑρισκόταν ὁ πατέρας του μέ τά μεγαλύτερα ἀδέλφια του Γεώργιο καί Χρῆστο.

῾Ο ᾿Ελευθέριος ἀποφάσισε νά ἔλθει στό ῞Αγιον ῎Ορος, γιά νά καρεῖ μοναχός. Μήν μπορώντας ὅμως νά πραγματοποιήσει τήν ἐπιθυμία του, λόγῳ τῶν συνθηκῶν πού ἐπικρατοῦσαν, μετέβη στό Βουκουρέστι, ὅπου παρέμεινε κοντά στό Γάλλο πρόξενο, ἔπειτα δέ σέ Ρῶσο ἀνώτερο ἀξιωματοῦχο. ᾿Αργότερα προσκολλήθηκε σέ κάποιους Τούρκους καί κατά τή διάρκεια ταξιδίου του πρός τήν Κωνσταντινούπολη ἀρνήθηκε τόν Χριστό, ἐξισλαμίσθηκε καί ὀνομάσθηκε Ρεσίτης.

᾿Αμέσως μετά τήν περιτομή του, αἰσθανόμενος τύψεις συνειδήσεως, ἐζητοῦσε νά ἐπανέλθει στήν πατρώα πίστη. ῏Ηλθε, λοιπόν, στήν Κωνσταντινούπολη καί ἀπό ἐκεῖ, ἀφοῦ διευκολύνθηκε ἀπό τή Ρωσική πρεσβεία, ἔφθασε στό ῞Αγιον ῎Ορος, ὅπου συνάντησε στή Λαύρα τόν Πατριάρχη ῞Αγιο Γρηγόριο τόν Εύ, πρός τόν ὁποῖο ἐξομολογήθηκε τά ἁμαρτήματά του καί ἔτυχε ἀπό αὐτόν προστασίας καί παρηγοριᾶς. ᾿Αφοῦ περιῆλθε πολλές σκῆτες καί μονές ἐξομολογούμενος τήν ἐξωμοσία του καί ζώντας μέ προσευχή, ἄσκηση καί νηστεία, ἐκάρη μοναχός μέ τό ὄνομα Εὐθύμιος.

Προπεμφθείς ἀπό πολλούς μοναχούς τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους, ἔφθασε στό Γαλατᾶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως στίς 19 Μαρτίου τοῦ 1814, συνοδευόμενος ἀπό ἕνα μοναχό μέ τό ὄνομα Γρηγόριος. ᾿Αφοῦ ἐκοινώνησε τῶν ᾿Αχράντων Μυστηρίων κατά τήν Κυριακή τῶν Βαΐων, ἔβγαλε τό μοναχικό ἔνδυμα, ἐντύθηκε μέ τουρκικά ἐνδύματα, ἔβαλε μετάνοια στό συνοδίτη μοναχό Γρηγόριο καί ἐξεκίνησε τήν πορεία πρός τό μαρτύριο. ῾Ο Εὐθύμιος ἐκρατοῦσε στά χέρια βαΐα καί σταυρό. ᾿Επαρουσιάσθηκε ἐνώπιον τοῦ βεζίρη Ρουσούτ πασᾶ καί, ἀφοῦ κατεπάτησε ἐνώπιον αὐτοῦ τό τουρκικό φέσι, ὁμολόγησε τόν ᾿Ιησοῦ Χριστό Θεό ἀληθινό καί ἐδήλωσε ὅτι ἀρνεῖται τή θρησκεία τοῦ Μωάμεθ.

Κατά διαταγή τοῦ βεζίρη ὁ Μάρτυς ρίχτηκε στή φυλακή, ὅπου ἐβασανίσθηκε σκληρά. Καί ὅταν πάλι προσήχθη γιά δεύτερη φορά ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος, οὔτε καί αὐτή τή φορά δέν ἐνέδωσε στίς κολακεῖες καί στίς ἀπειλές. Μέ σταθερό φρόνημα καί γενναία ψυχή ὁ ῾Οσιομάρτυς Εὐθύμιος ὁμολογοῦσε τό ῎Ονομα τοῦ Κυρίου.

῎Ετσι ἀποκεφαλίσθηκε στήν Κωνσταντινούπολη, τό ἔτος 1814.

῾Η ᾿Εκκλησία τιμᾶ τή μνήμη τοῦ ῾Οσιομάρτυρος Εὐθυμίου καί τήν 1η Μαΐου, μαζί μέ τούς συναθλητές του ᾿Ιγνάτιο καί ᾿Ακάκιο.


† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Δημητρίου, πατρός τῆς ὁσιομάρτυρος Σοφίας, γουμένης ἐν Κιέβῳ.

῾Ο ῞Αγιος ῾Ιερομάρτυς Δημήτριος (᾿Ιβανώφ) ἐμαρτύρησε τό ἔτος 19348.


† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας ὁσιομάρτυρος Σοφίας, τῆς ἐν Κιέβῳ.

῾Η ῾Αγία ῾Οσιομάρτυς Σοφία ἦταν θυγατέρα τοῦ ῾Αγίου Δημητρίου (᾿Ιβανώφ) καί γουμένη σέ μονή τοῦ Κιέβου. ᾿Εμαρτύρησε τό ἔτος 1941.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.