18 Αυγούστου

Οσιομαρτύρων Φλώρου και Λαύρου

Ήταν δίδυμα αδέλφια, λιθοξόοι, τέχνη την οποία διδάχθηκαν από τους χριστιανούς διδασκάλους αυτών Πρόκλο και Μάξιμο. Μετά τον μαρτυρικό θάνατο των τελευταίων, επειδή ομολόγησαν την πίστη τους στο Χριστό, έφυγαν από την Κωνσταντινούπολη και μετέβησαν στο Ιλλυρικό, στην πόλη Ουρπιανά της Δαρδανίας. Εκεί εργάσθηκαν στην υπηρεσία του ηγεμόνα Λύκωνα , ο οποίος τους έστειλε στο Λικίνιο , υιό της βασίλισσας Ελπιδίας . Ο Λικίνιος , επειδή ήταν γνωστοί τεχνίτες, τους εμπιστεύθηκε την οικοδόμηση εθνικού ναού και τους έδωσε τα απαραίτητα χρήματα. Μετά όμως από την αποπεράτωση του ναού και την τοποθέτηση εντός του ειδώλων, ο Φλώρος και ο Λαύρος ξεσήκωσαν τους πτωχούς χριστιανούς, και αφού τους μοίρασαν μέρος των χρημάτων που προοριζόταν για το ναό, κατέστρεψαν τα είδωλα, καθιέρωσαν δε το ναό στο όνομα του Χριστού ψάλλοντας το Τροπάριο «Δόξα σοι Χριστέ ο Θεός, αποστόλων καύχημα». Μόλις το πληροφορήθηκε ο Λικίνιος τους συνέλαβε και τους έδεσε σε τροχούς άμαξας, τιμωρώντας τους απηνώς. Κατόπιν τους έστειλε στο Λύκωνα , ο οποίος τους έριξε σε φρεάτιο, όπου βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. Τα λείψανα αυτών τα συνέλεξαν πιστοί Χριστιανοί και τα μετέφεραν στη Βασιλεύουσα.

Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Σωφρονίου Ευστρατιάδου Μητροπολίτου Λεοντόπολεως, Εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ. 468.