Προσδοκώντας την καινή κτίση 
Μοναχή Θεαρέστη, Ηγουμένη Ι.Μονής Χρυσοπηγής Χανίων Κρήτης 

«Η διάσωση των αρχών της Οικολογίας στον Ορθόδοξο μοναχισμό δεν γίνεται από κοινότυπη φυσιολατρία. Ο μοναχός, βιώνοντας μία ζωή απόλυτης αφοσίωσης στον Θεό, διακρίνει στην κτίση τη σφραγίδα της θείας δημιουργίας. Καλλιεργώντας την ψυχή του διά της συνεχούς ασκήσεως και μετανοίας, αισθάνεται το μερίδιο της προσωπικής του ευθύνης για την παναθρώπινη αμαρτία, η οποία αλλοίωσε το έργο του Θεού και επέφερε στην κτίση τη μόλυνση του περιβάλλοντος, τις ασθένειες, τη φθορά και το θάνατο. Η εν Χριστώ αναγέννηση του μοναχού αποτελεί την οδό, διά της οποίας ανακαινίζεται η σχέση του με το συνάνθρωπο και τη λοιπή δημιουργία. Το κάλλος του κόσμου γίνεται γι΄ αυτόν αφορμή δοξολογίας και ευχαριστίας προς τον Θεό, τον ποιήσαντα τον κόσμον «καλόν λίαν». Η ασκητική ζωή, όπως βιώνεται στο Μοναστήρι, όταν είναι γνήσια και πνευματοφόρος, γίνεται μαρτυρία και υπόδειγμα αντικαταναλωτισμού και συμβάλλει, σαν τη μικρή ζύμη που ζυμώνει όλο το φύραμα, στην κατά Χριστόν μεταμόρφωση του σύγρχονου κόσμου.

Σ΄ αυτό το πλαίσιο και σύμφωνα με την Ορθόδοξη στάση ζωής, η Μονή Χρυσοπηγής Χανίων χρησιμοποιεί τη βιολογική γεωργία για την καλλιέργεια των κτημάτων της. Η βιολογική γεωργία συνίσταται στην παραγωγή φυσικών και ποιοτικών γεωργικών προϊόντων, χωρίς τη χρήση χημικών λιπασμάτων και φαρμάκων ή ενεργειοβόρων τεχνικών, αλλά ήπιων μέσων καλλιέργειας και οργανικών προϊόντων φυτοπροστασίας και λίπανσης· παράλληλα, αξιοποιούνται οι σύγχρονες επιστημονικές μέθοδοι, που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, η αιωνόβια εμπειρία και η Ορθόδοξη παράδοση και κληρονομιά του τόπου μας. Στη Μονή Χρυσοπηγής η οικολογική καλλιέργεια χρησιμοποιείται ως μέσον για την ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης στο σύγχρονο άνθρωπο».