ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ  ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ   ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ    ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Φωνή Κυρίου | Διακονία | Εορτολόγιο | Πολυμέσα

 

πίσω


Δύο λόγια εισαγωγικά

Τα πρόσωπα των Τριών Ιεραρχών

Οι συγγραφείς των Τριών Ιεραρχών

Επίσημοι λόγοι για την Εορτή των Τριών Ιεραρχών

Οι Πατέρες της Εκκλησίας ως ερμηνευταί των Αγίων Γραφών

Ο άνθρωπος κατά την Παλαιάν Διαθήκην καί Ο πνευματικός άνθρωπος κατά τους προφήτας της Παλαιάς Διαθήκης

Απόψεις των Τριών Ιεραρχών για τον πλούτο και την φτώχεια

Οι Τρεις Ιεράρχες και το νόημα της εορτής των διά το έθνος

Σχόλιον εις την θεολογικήν οντολογίαν του Γρηγορίου Ναζιανζηνού

Συμβατική η γλώσσα της Θεολογίας

Θεός και σύγχρονη πραγματικότητα

Σχέσεις Εκκλησίας και πολιτείας κατά τους Τρεις Ιεράρχας

Η γνώσις του Θεού κατά την Αγίαν Γραφήν

Έτερα κείμενα περί των Τριών Ιεραρχών

Πατερικά μελετήματα, τομ. Α'

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και οι περί Ιεροσύνης Λόγοι του

Πανόραμα 20 αιώνων χριστιανισμού

Έρως Ορθοδοξίας

Μορφές από τον τέταρτον αιώνα μ.Χ.

Εικόνες έμψυχοι

Λογική λατρεία

Οι Τρεις Ιεράρχες και η κρίση της σημερινής παιδείας

Η συμβολή της Καππαδοκίας στην Χριστιανική σκέψη

Το Μυστήριο του Χρίσματος κατά τον Ιερό Χρυσόστομο

Πρότυπα Χριστιανικής ζωής και συμπεριφοράς κατά τους Τρεις Ιεράρχες

Ορθοδοξία και ορθολογισμός

ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Μέγα Φαράντου

Ὁ Θεός τῆς χριστιανικῆς πίστεως εἶναι τό κυρίως καί ἀπολύτως πρῶτο: ὑπάρχει καί ζεῖ "πρό τῶν αἰώνων", λέγει ἡ Γραφή (Α´ Κορ. 2,7). Δέν ὑπάρχει ἄλλη ὑπερτέρα ἤ ἰσότιμος πρός αὐτόν δύναμις. "Ἐγώ εἶμαι κύριος ὁ Θεός· ἐκτός ἀπό μένα δέν ὑπάρχει ἄλλος Θεός", λέγει ὁ ἴδιος μέ τό στόμα τοῦ Ἠσαΐα (45,5). Γιαὐτό καί καμιά ἄλλα δύναμις δέν προσδιορίζει τή θέλησί του καί δέν ἀντιστέκεται στή θέλησί του. Ὁ Θεός εἶναι ὁ μόνος ἀπολύτως ἐλεύθερος, διά τοῦτο δέ καί ὁ μόνος κύριος· τά πάντα ἐκτός αὐτοῦ εἶναι ποιήματα, δικά του κτίσματα, καί ὑπόκεινται στή δύναμί του. Ἐδῶ, στήν κυριότητα τοῦ Θεοῦ, θά πρέπει νά μείνομε γιά λίγο. Δέν ὑπάρχουν ἄλλοι κύριοι, πλήν τοῦ Θεοῦ. "Ἐγώ εἶμαι κύριος ὁ Θεός σου, ὅστις σέ ἐξήγαγεν ἐκ τῆς γῆς Αἰγύπτου, ἐκ τοῦ οἴκου τῆς δουλείας", λέγει ὁ ἴδιος πρός τόν Ἰσραήλ. Ὁ Θεός τῆς Γραφῆς εἶναι ὁ Θεός τῆς "ἐξόδου", ὁ μαχητής κατά τῆς καταδυναστεύσεως. Στήν ἑλληνική Ἀρχαιότητα ἡ οὐσία, τό ἐν ἑαυτῷ μένειν, ἦτο ἡ ὑψίστη δυνατότης πραγματικῆς ὑπάρξεως. Ἀντιθέτως, στή Γραφή, ἡ ὑψίστη μορφή ὑπάρξεως εἶναι ἡ κίνησις ὡς "ἔξοδος" καί κάθοδος, ὡς "κένωσις", δηλ. ὡς ἀγάπη καί αὐτο-θυσία. Στήν Ἀρχαιότητα ἀπουσιάζει ὁ διάλογος μεταξύ "ἄνω" καί "κάτω", μεταξύ θείου καί κόσμου. Τό "ἄνω" εἶναι ἀριστοκρατικό: ἀπαθές, ἀναίσθητο. Δέν ἀκούει, δέν βλέπει, δέν κατέρχεται πρός τά κάτω, μένει ἀκίνητο στόν ἑαυτό του, εἶναι "μονῆρες", ὅπως λέγει ὁ Πλάτων. Τό "κάτω" δέ, ἕνεκα τῆς φυσικῆς του ἀσθενείας, καίτοι πασχίζει, δέν δύναται νά ἀνέλθει πρός τά ἄνω, οὔτε νά ἐπιδράσει ἐπί τοῦ "ἄνω" καί νά ἀκουσθεῖ ὑπ' αὐτοῦ. Τό "ἄνω" εἶναι "οὐσία ἀκίνητος", ὅπως ὁρίζει αὐτό ὁ Ἀριστοτέλης "τό οὗ ἕνεκα", τό ὁποῖο κινεῖ "ὡς ἐρώμενο", δηλ. ὡς μαγνήτης, οὐδέποτε ὅμως τό ἴδιο ἐξερχόμενο. Ἀντίθετα ὁ Θεός τῆς Γραφῆς εἶναι ἱστορικός Θεός. Τό ὑπερβατικόν αὐτοῦ δέν εἶναι ἐξωκοσμικότης, ἀλλά κυριότης ἐπί τοῦ κόσμου. Ὁ Θεός δέν εἶναι κάπου "ἐπέκεινα", στήν "κορυφή" τοῦ κόσμου, ἀλλά εἶναι ἡ δύναμις καί ἡ δυνατότης ὑπερβάσεως καί κυριότητος τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου. Ὁ Θεός ζεῖ μέσα στόν κόσμο καί γιά τόν κόσμο του, καί κατευθύνει αὐτόν πρός τόν ὑπ' αὐτοῦ ταχθέντα σκοπό.

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.