ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ  ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ"
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ
  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ   ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ    ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Φωνή Κυρίου | Διακονία | Εορτολόγιο | Πολυμέσα

 

πίσω


ΜΟΝΑΧΟΝ ΤΟΝ ΣΤΟΥΔΙΤΗΝ

ΙΩΑΝΝΗ ΤΩ ΓΑΒΡΑ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΣΙΩΤΑΤΟΝ ΕΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙΣ ΚΥΡΙΟΝ ΠΑΥΛΟΝ ΤΟΝ ΑΣΑΝΗΝ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΩΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΙΑ ΣΟΦΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΑΙΝΟΥ ΚΥΡ ΔΑΝΙΗΛ

ΠΡΟΣ ΤΩ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΩ ΚΑΓΑΘΩ ΚΑΙ ΣΟΦΩ
ΝΟΜΟΦΥΛΑΚΙ ΣΥΜΕΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΙ ΤΟΙΣ ΤΟΥ ΒΑΡΛΑΑΜ

ΤΩ ΤΙΜΙΩΤΑΤΩ ΕΝ ΜΟΝΑΧΟΙΣ ΔΑΜΙΑΝΩ ΤΩ ΦΙΛΟΣΟΦΩ

ΠΡΟΣ ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΝ ΕΝ ΜΟΝΑΧΟΙΣ ΚΥΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ

ΟΜΟΛΟΓΙΑ

ΤΩ ΤΙΜΙΩΤΑΤΩ ΕΝ ΜΟΝΑΧΟΙΣ ΤΩ ΑΣΚΗΤΙΚΩΤΑΤΩ ΚΥΡ ΒΗΣΑΡΙΩΝΙ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΤΟΝ ΤΙΜΙΩΤΑΤΟΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΝ ΚΥΡ ΜΑΚΑΡΙΟΝ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ

Τῼ ΟΣΙΩΤΑΩ ΕΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙΣ ΚΑΙ ΕΜΟΙ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΦΙΛΤΑΤΩ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΩ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΗ ΤΩ ΟΝΤΩΣ ΦΙΛΟΘΕΩ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΙΡΗΜΕΝΟΝ ΙΔΙΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ

ΤΗ ΚΡΑΤΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΗ ΤΗ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΙΝΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΤΟΝ ΤΙΜΙΩΤΑΤΟΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΝ ΚΥΡ ΜΑΚΑΡΙΟΝ

Οὔπω μοι δοκεῖτε καταλαβεῖν, ὅτι πῦρ καίεται καί κατισχύει φλόξ, οὐχ οἷα μετρίῳ φυσήματι σβεσθῆναι κατά τάς θρυαλλίδας, ἀλλά κἄν ἄνεμος ἐπιπνεύσῃ λάβρος, ἀρθῆναι μᾶλλον ἐπί τό μεῖζον. Ταύτην ἐντεῦθεν ὑποτυφομένην τήν ἀρχήν καί κατά παντός τοῦ γένους ὥσπερ ἔκ τινων αἰτναίων κρατήρων ἀναρρήγνυσθαι μέλλουσαν, τήν πυράν δηλαδή τῆς ἐμφυλίου στάσεως, ἐπέχειν ὡς εἶχον ἐπεχείρουν αὐτός παρών διά τήν τοῦ Θεοῦ ἐντολήν καί τήν ὀφειλομένην πρός τούς ὁμοφύλους ἀγάπην, καί τάχ᾿ ἄν ἤνυσα καί τό πᾶν ἤ τό πλεῖστον τῆς πανωλεθρίας ἐπέσχον, εἰ τούς συμπράττοντας εἶχον, ἀλλά μή σχεδόν πάντες, οἱ μέν, φεῦ, συνῆπτον τήν οὕτω πονηράν πυράν, οἱ δέ τούς συνάπτοντας ἐπῄνουν, οἱ δέ μετριώτερόν τι δοκοῦντες πράττειν ὁρῶντες ἡσυχίαν ἦγον, ἀναλγήτως ἔχοντες ἐπί τῇ συμφορᾷ καί κατά τό γεγραμμένον καί παρά τοῦ Θεοῦ διά τοῦ προφήτου πρός ὀνειδισμόν εἰρημένον, «μηδέν πάσχοντες ἐπί τῇ συντριβῇ τοῦ Ἰωσήφ». Οὐκ ἠγνόουν δέ ὡς ἑπταπλασίῳ κατ᾿ ἐμοῦ τήν κάμινον ἐκκαύσουσιν οἱ προστάται τῆς πυρᾶς, ἀλλ᾿ αὐτός ἔλεγον ἐπ᾿ ἐμαυτοῦ, δυνατός ἐστιν ὁ Θεός ἐξελέσθαι πάσης κακώσεως τούς ὑπεραλγοῦντας τῆς ἐκείνου κληρονομίας , καί πάντα λέγειν καί πράττειν ὑπέρ αὐτῆς αἱρουμένους, κἄν ἐξελέσθαι (σελ. 464) μή βούληται, κρίμασιν οἷς οἶδεν αὐτός, ἀλλ᾿ ἡμῖν συμπράττειν ἤ συναινεῖν παροῦσι ταῖς κοιναῖς ἐπηρείαις ἀλυσιτελές καί ἐνώπιον Θεοῦ οὐκ ἀνεύθυνον. Διά ταῦτα περιχεθεῖσα περιέσχεν ἡ πυρά σχεδόν ἡμᾶς πρώτους. Ἀλλ᾿ ἴσθι μηδέ τῶν ἐπί τούς ἀβραμιαίους ἐν πυρί παῖδας ἀγεύστους ἡμᾶς θαυμάτων˙ ἵνα γάρ μικρόν ὑπαλλάξας εἴπω τό ψαλμικόν˙ «ὡσεί ἄνθρωπος ἀβοήθητος ὤν, ἐν καθειργμένοις ἐλεύθερός εἰμι». Τοῖς δέ καθειργνῦσι καί γειτονοῦσιν οὐ δῆλον˙ ἐκμήναι γάρ ἄν αὐτούς μᾶλλον, ἀλλ᾿ οὐδέ κατά τούς Χαλδαίους δυσωπήσειε γνόντας.

Διό καί τά παρακλητικά πρός αὐτούς ὑπέρ ἡμῶν τῶν σεβασμίων γερόντων γράμματα μᾶλλον αὐτούς ἐπέπληξεν ἤ ἐπέστρεψε˙ πᾶς γάρ λόγος ὑπέρ ἡμῶν βέλος ἐστίν αὐτοῖς, ἐπ᾿ αὐτήν μέσην τήν αὐτῶν καρδίαν φερόμενον καί διερεθίζον μᾶλλον πρός ἄμυναν˙ ἡ γάρ πᾶσα τούτοις σπουδή, τό ὄνομα ἡμῶν ὡς πονηρόν ἐκβαλεῖν. Καί τούτου χάριν οὐδ᾿ αὐτῆς τῆς εὐσεβείας ἐφείσαντο καί τοῖς ἀντικειμενοις αὐτῇ, καίτοι πρῴην παρρησίᾳ καί συνοδικῶς ἐξεληλεγμένοις καί ἀφορισμῷ καθυποβεβλημένοις καί ἀποκεκηρυγμένοις καί ἀποκεκομμένοις ἐγγράφως παντός τοῦ χριστιανικοῦ πληρώματος, παρρησίας μετέδωκαν καί σύν παρρησίᾳ πάσῃ κηρύττειν τά τῆς ὑφ᾿ ἡμῶν ἀντιλεγομένης δυσσεβείας ἐπέτρεψαν, συνεπιμαρτυροῦντες αὐτοῖς πολυτρόπως τό ἀσφαλές, μόνον ἵν᾿ ἡμᾶς τοῖς πολλοῖς οὐκ ἀσφαλεῖς παραστήσωσιν.

Ἀλλά καί τούς ἐχθρούς αὐτῶν ὁρῶντες μετά τήν τοιαύτην καθ᾿ ἡμῶν φανερωτέραν ἐγχείρησιν ἰσχυροτέρους γεγενημένους ἤ πρότερον ἦσαν καί πληγαῖς ἐξαισίαις τυπτομένην ἄνωθεν τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς οἰκουμένην (σελ. 466) καί τόν Θεόν τῆς κατ᾿ εὐσέβειαν ἀληθείας παροξυνόμενον, οὐχ ὑπέπτηξαν οὐδ᾿ ὑπεστάλησαν οὐδαμῶς. Ὅσον δ᾿ οὔπω καί τό πλήρωμα τῆς ὀργῆς ἥξειν ἀπειλεῖται, μᾶλλον ἐγγίζον ἤ πρότερον, οἱ δέ τάς αἰτίας τῆς ὀργῆς οὐ διαλείπουσιν αὔξοντες. Πῶς οὖν εἰσηγήσει γερόντων ἱερῶν πεισθήσεσθαι ἔμελλον;

Εὐχαριστῶ δ᾿ ὅμως τοῖς ἁγίοις μου πατράσι˙ τό γάρ ἑαυτῶν ἔπραξαν καί ταῦτα μηδέ ἡμῶν αἰτησάντων. Εὐχαριστῶ δέ μᾶλλον ὅτι σέ διά τούτων παραμυθησάμενοι τῆς πρός τά ἐνταῦθα ἀνέκοψαν ὁρμῆς, ἀνοήτου σχεδόν οὔσης˙ Θεοῦ γάρ μόνου θεραπεύσοντος δεῖται τά καθ᾿ ἡμᾶς, πρός ὅν ἐκτενῆ δέησιν ὑπέρ ἡμῶν αὐτούς ἀναπέμψαι δέομαι, καθάπερ καί τῆς σῆς ὁσιότητος.

Τήν ὀφειλομένην πᾶσιν ἀπονέμων μετάνοιαν.

 

Για ενημέρωση σχετικά με τα νέα, τις εκδηλώσεις, τις εκδόσεις και το έργο μας παρακαλούμε συμπληρώσετε τα παρακάτω στοιχεία. Για τους όρους προστασίας δεδομένων δείτε εδώ.