Εισαγωγή

Την Πεντηκοστή η Εκκλησία μας εορτάζει το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, τον Παράκλητο, το 'Αγιο Πνεύμα, το οποίο κατήλθε στο υπερώο της Ιερουσαλήμ για να εγκαινιάσει μία νέα σωτηριολογική περίοδο στην ιστορία της ανθρωπότητας (Πράξ. 2:1). Το τρίτο πρόσωπο του τριαδικού Θεού μετέχει ισότιμα με τον Πατέρα και τον Υιό στη θεία ουσία και εκπορεύεται αϊδίως από τόν Πατέρα και όχι και από τον Υιό ( Filioque ), όπως ισχυρίζονται οι ρωμαιοκαθολικοί, οι οποίοι αλλοίωσαν το Σύμβολο της Πίστεως Νικαίας- Κπόλεως. Πρόκειται για το πνεύμα της αληθείας, το οποίο συνεχἰζει το λυτρωτικό έργο του Χριστού «εις τον αιώνα». (Ιω. 14:14).

Αυτή την αγία μέρα, πενήντα ημέρες μετά τη λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου, το Πανάγιο Πνεύμα κατήλθε στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, όπου «ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν επί το αυτό»   συνηγμένοι οι άγιοι Απόστολοι (Πράξ. 2:1). Ο ερχομός Του περιγράφεται ως «εκ του ουρανού ήχος ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας» και η ορατή παρουσία Του ήταν ως «γλώσσαι ωσεί πυρό», το Οποίον «εκάθισέ τε εφ' ένα έκαστον αυτών (των μαθητών)»   (Πράξ.2: 3-4).   Μετά το εμπνευσμένο από το ’γιο Πνεύμα κήρυγμα του κορυφαίου των αποστόλων Πέτρου, με το οποίο καλούσε τον όχλο σε μετάνοια, βάπτισμα στο όνομα του Θεανθρώπου εις άφεση αμαρτιών και δωρεά του Αγίου Πνεύματος (Πράξ. 2,37-41), δημιουργήθηκε η πρώτη εν τω κόσμω Εκκλησία με τη βάπτιση τριών χιλιάδων πιστών. Η Πεντηκοστή θεωρείται η γενέθλιος ημέρα της εν κόσμω Εκκλησίας, τα μέλης της οποίας υπάρχουμε, τρεφόμαστε με ουράνια τροφή, κεχαριτωνόμαστε, αγιαζόμαστε, σωζόμαστε και θεωνόμαστε χάρη στην επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. «Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών δια Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν» (Ρωμ. 5:5) διακηρύττει ο θείος Παύλος.